Ακολουθεί μια σειρά με φωτογραφίες από την αναγόρευση του Κώστα Αξελού σε επίτιμο διδάκτορα στην φιλοσοφική του ΑΠΘ. Αυτό που δεν καταλαβαίνω με τίποτα είναι τι δουλειά έχει τοιχογραφία (;) του Αγίου Δημητρίου στην αίθουσα τελετών της φιλοσοφικής. Ήταν κανένας διάσημος φιλόσοφος και δεν το ξέρω; Μη μου πείτε ότι είναι πολιούχος. Αυτό ισχύει για τους χριστιανούς ορθόδοξους της πόλης και όχι για το πανεπιστήμιο που θα έπρεπε να διδάσκεται επιστήμη και όχι να είναι χώρος κατήχησης. Έλεος πια με τον Άγιο Δημήτρη.
We are not alone 
Ο Αη Τζίμης είναι το έμβλημα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και όποιος έχει πρόβλημα και με θέλει Αριστοτέληδες και ιστορίες, ας πάει να δει το άγαλμά του στη γνωστή πλατεία. Το ότι υπάρχουν μεγαλύτερα πολιτικών στην ίδια πλατεία δεν πρέπει να σας βάζει σε υποψίες για το πόσο σημαντικοί περνιούνται οι πολιτικοί άρχοντες του τόπου. Γιατί θα είστε εγκάθετοι, προβοκάτορες και κομμουνισταί. *
*Εγώ πάντως πρόλαβα και την έκανα από ‘κει. Χα!
Εντάξει ρε φίλε, πάλι καλά που δεν μας είπες κουκουλοφόρους…
Και που την έκανες; Το πρώτο πτυχίο σου δεν έχει την φάτσα του Αη Τζίμη;
Κοίτα, έχει έναν συμβολισμό… Διότι ως γνωστόν την έχουμε ψωνίσει ως θεσσαλονικείς με την πόλη μας (τεσπά, όχι όλοι, όχι εμείς, οι άλλοι), και τοιούτως ειπείν, μπορεί κανείς να ειπεί ότι οι θεσσαλονικείς είναι κάτι σαν τον Λυαίον, του οποίου την έπαρση την τσάκισε ο Αη Τζίμ. (όπως λέει το τροπάρι: Ὡς οὔν Λυαίου καθειλες τήν ἔπαρσιν)…
@πανωςκ
Κάτι έχεις πάρει, έτσι δεν είναι;
Πιο πολύ με ενοχλεί αυτό το τεράστιο ψηφιδωτό στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου…
χωρις πλάκα πάντως νομίζω ότι το λογότυπο του ΑΠΘ είναι ο Αϊ Νεκτάριος και όχι ο Αι Τζίμης. Απλώς βάλαν τον πρώτο νομίζοντας ότι είναι ο δεύτερος.
Το γεγονός βέβαια ότι ο Αριστοτέλης θεωρείται ο πατέρας της επιστημονικής σκέψης (τί ευτυχία και τύχη να έχεις ως πανεπιστήμιο το όνομά του) δεν λέει και πολλά για τους ταλιμπανορθόδοξους του ΑΠΘ (και πιστέψτεμε είναι πολλοί και μεγάλη εξουσία. Δεν θέλω να ανοίξω το στόμα του τώρα και πω ονόματα για το πως π.χ. περνάν τις εξεταστικές και παίρνουν πτυχία ρασοφόροι φοιτητές και όχι μόνο στη θεολογική. Καραγκιόζηδες, κατάντησαν το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της ελλάδας σε τσιφλίκι του κάθε ρασοφόρου).
Σιγά τα ωά. Οι μουλάδες της σκέψης παρέα με τους μουλάδες της κτηματομεσιτικής κονόμας. Κάτι μας είπατε τώρα. Το παπαδαριό στο Ελλαδιστάν είναι το ίδιο, είτε φοράει πανεπιστημιακό τήβεννο, είτε κοινοβουλευτικό αρμάνι, είτε κομματικό ταγάρι. Στην πόλη του Ψωμιάδη και του sport Billy, του μάστορα Ανθίμου που στις αρπαχτές είναι κάστορας, (γεια σου Ανθούλα με τα ωραία σου), των κουμπάρων και των δολοφόνων του Λαμπράκη, των παραλιακών βοθρολυμμάτων και των εκατοντάδων αγιορείτικων πολυκατοικιών, όπου στεγάζονται πλείστα μπουρδέλα και του εσμού που το παίζει ακαδημαϊκή κοινότητα μπουκωμένη μέχρι τα μπούνια, ποιούσα την πάπια και την λειράτη κότα όταν σφίγγουν τα γάλατα, δεν περιμένεις τίποτα. Φωτιά και τσεκούρι στους προκυνημένους…
Γνώρισα τον Κώστα Αξελό το 1982 όταν μαζί με τον φίλο Σωκράτη Δεληβογιατζή λέκτορα τότε και τώρα καθηγητή της φιλοσοφίας στο ΑΠΘ πήγαμε να ακούσουμε μια ομιλία του στο ΛΥΣΕ με θέμα «ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ» Μου έκαναν εξαιρετική εντύπωση οι απόψεις του για τον Ηράκλειτο κι αυτό που είπε ότι ζούμε μια μεταφιλοσοφική περίοδο. Τώρα με λύπησε ο θάνατός του αν και ξέρω ότι κανείς μας δεν πρόκειται να ξεφύγει απ’ αυτόν τον νόμο της φθοράς και του τέλους αφού είχαμε κάποτε μια αρχή….
Η παρουσία του Αξελού ήταν αρκετή για να χάσει την οποιαδήποτε σημασία έχει για τους οποιουσδήποτε η ζωγραφιά στην τοιχοποιία.
Το ότι αποτελεί σκάνδαλο να έχουν επιστημονικά ιδρύματα εβλήματα αγίων είναι δεδομένο.
Αλλά μην λησμονάμε ότι αν δεν γινόταν κάτι τέτοιο μάλλον δεν θα επιτρεπόταν η ίδρυση κανενός επιστημονικού ιδρύματος από τους ρασοφόρους ηγεμονίσκους αυτού του τόπου…