Johnnie Walker

Ήρθε από τον Καναδά . Από τις 18 Αυγούστου 2000 έχει διανύσει 40700 χιλιόμετρα σε 4 ηπείρους και έχει χαλάσει 32 ζευγάρια παπούτσια. Μπήκε στην Ελλάδα από Σκόπια και φιλοξενήθηκε στο Μικρό Δάσος Κιλκίς, τόπος καταγωγής και της Ρένας που του έκανε ένα αφιέρωμα στην «Θεσσαλονίκη».

Δυο μέρες μετά βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη. Η Ρένα τον πήγε στην ΕΤ3 που του έκανε ρεπορτάζ, ξεχνώντας να αναφέρει την εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» (η ΕΤ3), τον φιλοξένησε. Ως το βράδυ είχε την διάθεση να περπατήσει ως το 2012 και να φτάσει στο Μόντρεαλ. Από χτες το βράδυ, αφού γνώρισε AR_LAV, Dark Angel, Argo και συζήτησε με Όνειρο, μάλλον θα πήρε το πρώτο αεροπλάνο για Μόντρεαλ.

Στην φωτογραφία ο Μπελιβό προσπαθεί να αντέξει τον Αστέρη… ( Η φωτογραφία είναι από τη μηχανή του mave)

zan_asteris2.jpg

Εμείς Ζαν Μπελιβό σε παροτρύνουμε. Μη σταματάς συνέχισε, keep walking. At least until Istanbul, ίσως σταθείς τυχερός…

Bloggers of the ‘net, syndicate!

«Ως πολίτης και ως άνθρωπος αισθάνομαι πικρία, οργή, και απογοήτευση για αυτό που μόλις διάβασα. Προτείνω, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη της εκλιπούσας, την έκκληση του Δικτύου Γυναικών προς τους δημοσιογράφους να την κάνουμε πράξη εμείς, οι bloggers.»

Και εγώ σαν blogger το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να αναπαράγω το post του Νίκου Γενημάκη

Έγραψε και ο Όνειρος.

Οι καταλήψεις στο δρόμο

students1.jpg

Ήθελα να γράψω προχτές για την κατάληψη του δρόμου αλλά άργησα και προφανώς ενημερωθήκατε από τις εφημερίδες. Όμορφες εκδηλώσεις και πάνω από όλα έξω από το πανεπιστήμιο.

students2.jpg

Οι φοιτητές στους δρόμους. Όλοι οι φοιτητές; Ασφαλώς όχι. Μόνο μια μερίδα, η ίδια μερίδα. Οι υπόλοιποι λίγο παρακάτω στις «Μούσες»…

Κρατάω μόνο το καλό το υπόλοιπο το αγνοώ.

Κάποιοι blogάρουν με νόημα

 

nabil_karim.jpg

Και ενώ εδώ εμείς ασχολούμαστε με την φραπελιά και τον Βαρθολομαίο, κάποιοι άνθρωποι νότια της Ελλάδας, μέσα από τα blogs τους, παλεύουν να αλλάξουν την κοινωνία τους.

Αυτή την κοινωνία που έρχεται να προστατεύσει τα κεκτημένα της μέσα από την «δικαιοσύνη». Κάτι αντίστοιχο με μερικές περιπτώσεις στην χώρα μας αλλά πιο βάρβαρο.

 

Δεν ξέρω πως μπορούμε να δείξουμε αλληλεγγύη (χάρη στον Όνειρο βρέθηκε ότι κάποιοι κάνουν κάτι εδώ) στον Abdul Karim Nabil αλλά αξίζει να βρούμε έναν τρόπο . Βέβαια εδώ γίνονται τα ίδια και ίσως χειρότερα στους επαγγελματίες δημοσιογράφους της Αιγύπτου, παρ’ όλες τις υποσχέσεις του Μουμπάρακ, και δεν ανοίγει ρουθούνι για τον blogger θα νοιαστούνε;

Η φωτογραφία του είναι από το profile του στον blogger.

Blog στο WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑