Δεν ξέρω αν το έχετε πάρει είδηση αλλά εδώ και μέρες έχει ξεκινήσει κανονικός πόλεμος, λίγο παραπέρα από το σπίτι σας. Άνθρωποι σκοτώνονται και εσείς/εμείς ασχολούμαστε με ότι μπορεί να φανταστεί κανείς, κυρίως όμως με τον αφαλό μας. Εξαίρεση ο Θοδωρής.
Ναυτικός και αεροπορικός αποκλεισμός ενός κράτους από ένα άλλο, γιατί τρομοκρατική οργάνωση απήγαγε 2 στρατιώτες του δεύτερου, επειδή πιο μπροστά είχε ξεκινήσει διαδικασίες εκκαθάρισης των Παλαιστινίων, γιατί αυτοί είχαν απαγάγει 1 στρατιώτη επειδή ο ισραηλινός στρατός στα καλά καθούμενα βομβάρδισε λουόμενους Παλαιστινίους, επειδή …
Και εμείς, μπροστά στις τηλεοράσεις μας ασχολούμαστε με την κεφαλιά του Ζιντάν. Δεν είναι άνθρωποι οι άμαχοι που σκοτώνονται. Δεν πιέζουμε τα κράτη μας να αντιδράσουν και αφήνουμε να αρθρώνουν, με χλιαρές φωνές, είτε μαλακίες είτε νουθεσίες του τύπου «σταματήστε βρε, μη μαλώνετε, θα μου χαλάσετε το σαλόνι»
We are not alone 