Ελευθερία του τύπου

Μολις χτες βγηκε στην δημοσιοτητα η έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα που περιλαμβάνει και την κατάταξη, ως προς την Ελευθερία του Τύπου, 180 χωρών. Η Ελλάδα, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά έπεσε 38 θέσεις στην 108η και η είδησε έγινε είτε αντικείμενο εκμετάλλευσης από την αντιπολίτευση, είτε λοιδωρήθηκε απο αυτους που στηρίζουν την κυβέρνηση.

Δεν είδα σχεδόν κανένα να ανυσηχησε πως γίνεται εδω και 20 χρόνια που βγαίνει η έκθεση, να είμαστε σε πραγματικά άσχημη θέση σε συγκριση ακομα και με χωρες που δεν είναι τόσο » προηγμένες». Διάβασα απίστευτα αστεια άρθρα καθώς και γελοια επιχειρήματα που προσπαθουν να υπονομεύσουν την εγκυρότητα του δείκτη. Δυστυχως τα περισσότερα επιχειρήματα προέρχονται από δημοσιογράφους, των οποίων την ανεξαρτησία τους προσπαθεί να διαφυλάξει η ΜΚΟ.

Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή γιατί μάλλον οι δημοσιογράφοι έχουν καταλάβει λάθος τι είναι ελευθερία του τυπου.

Σύμφωνα λοιπόν με την Wikipedia, που επικαλουνται συνεχως οι «δημοσιογράφοι» :

Freedom of the press or freedom of the media is the fundamental principle that communication and expression through various media, including printed and electronic media, especially published materials, should be considered a right to be exercised freely. Such freedom implies the absence of interference from an overreaching state; its preservation may be sought through constitution or other legal protection and security.
Wikipedia

Στην ουσια λοιπον αυτό που ειναι η ελευθερια του τυπου δεν είναι απαραίτητα να λές ότι μαλακία σου κατέβει αλλά να την λές χωρις να την επιβαλλει ή καθοδηγει κάποια αρχή. Το οτι δηλαδη υπάρχει το «Μακελειό» και η «Ελευθερη Ωρα» από μόνο του δεν ειναι επιχείρημα του ότι έχουμε ελευθερία τυπου. Είναι επιχείρημα που έχει να κάνει με το χάλι του τυπου στην χώρα.

Το κύριο επιχείρημα των πολέμιων της εκθεσης, με την κατάταξη, έχει να κάνει με την μεθοδολογία που χρησιμοποιείται αλλα τα επιχειρηματα εξαντλούνται σε ερωτησεις όπως «ποιοι απάντησαν τα ερωτηματολόγια;» «μήπως είναι Συριζαίοι;». Η μεθολογία μπορεί να έχει προβλήματα μπορεί και όχι, δεν ειμαι ειδικός να την κρίνω και στην τελική είναι ίδια για κάθε χώρα και περιγράφεται εδώ. Μάλιστα η μεθοδολογια άλλαξε από φέτος και ίσως και γι αυτό η τόση μεγάλη πτώση, όμως αυτό δεν αποτελεί κομμάτι της επιχειρηματολογίας, γιατί; Μα γιατι κανένας από τους πολέμιους της φαινεται δεν την έχει διαβάσει. Μια ιδεα για τον τρόπο που λειτουργει μπορουμε να παρουμε εδω, αν και ειναι η παλιότερη μέθοδος.

Κριτικές πολλές μπορουν να γίνουν για την μεθοδολογια και πιθανότατα να ανεβεις και 10 θέσεις, όμως τελικα το πρόβλημα ειναι οτι πάτωσες στην ΕΕ ή οτι γενικά είσαι πάτος σε ότι αφορά την ΕΛευθερία του τυπου;

Το επόμενο επιχειρημα ειναι οτι, έλα μωρε μια ΜΚΟ λομπίστες ειναι. Κια καλά να το λέω εγω΄, αλλά να το λένε δημοσιογράφοι όταν η συγκεκριμένη ΜΚΟ παλεύει γι αυτους; Ναι ειναι ΜΚΟ και εδω τα στοιχεία που χρειάζεται καποιος για να δει από που χρηματοδοτειται.

Αρκετοι είπανε, «Δεν ειναι δυνατόν να είμαστεσε χειρότερη μοίρα από αφρικανικά κράτη ή την Βουλγαρια ή την Ουγγαρία όπου γίνεται χαμός», όμως αν ψάχνανε λιγάκι θα βρίσκανε οτι η δουλεια των RSF ειναι συγκεκριμενη

Ο Δείκτης Ελευθερίας του Τύπου είναι μια ετήσια κατάταξη των χωρών που συντάσσεται και δημοσιεύεται από τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα (RSF) με βάση την αξιολόγηση από τον οργανισμό των στοιχείων για την ελευθερία του τύπου στις χώρες αυτές κατά το προηγούμενο έτος. Αντικατοπτρίζει το βαθμό ελευθερίας που έχουν οι δημοσιογράφοι, τα πρακτορεία ειδήσεων, και χρήστες του Διαδικτύου σε κάθε χώρα, και οι προσπάθειες που έγιναν από τις αρχές για να σέβονται και να διασφαλίζουν το σεβασμό για την ελευθερία αυτή. Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα επισημαίνουν ότι ο δείκτης ασχολείται μόνο με την ελευθερία του Τύπου και δεν μετρά την ποιότητα της δημοσιογραφίας ούτε κοιτάζει παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικά.
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Ευτυχώς που δεν ασχολείται με το επίπεδο της δημοσιογραφιας γιατί τοτε δεν ξέρω πόσο πιο χαμηλά θα είμασταν.

Έτσι ας πουμε στην κατάταξη η Burkina Faso είναι μια θέση πιο πάνω από τις ΗΠΑ και απορούν οι διαφοροι πως είναι αυτό δυνατόν. Κανενας τους όμως δεν πρόσεξε οτι πέρυσι η Burkina Faso ηταν 7 θέσεις πιο πανω από τις ΗΠΑ και αυτό είχε να κάνει κυρίως με πολιτικές του Τραμπ. Οι ΗΠΑ ανεβηκαν δυο θέσεις και η Burkina Faso των 80 εφημερίδων, 185 ραδιο σταθμών, 32 τηλεοπτικών δικτυων και 161 online news sites επεσε 4. Πριν πετάξει κάποιος ετσι απροκάλυπτα τον ρατσισμο του για τις «χωρες της Αφρικης» καλά ειναι να διαβάζει και τους λόγους για τους οποιους βρίσκονται σ αυτες τις θέσεις.

Ας δουμε όμως ποια ηταν τα σημεία που τους οδήγησαν στο να μας καταταξουν χαμηλά.

Media landscape

Greeks’ trust in the media has been consistently one of the lowest in Europe. A few large private groups like Skai coexist alongside hundreds of online media outlets, which contributes to a high fragmentation of the media landscape. The overwhelming majority of media is owned by a few individuals who are active also in other, highly-regulated business sectors. Moreover, some of them have close ties to the political elite. The press is thus very politically polarized.

Τι μας λέει; Αυτό που ξέρουμε χρόνια. Τα μέσα σε λίγα άτομα που όμως ταυτόχρονα κάνουν μπίζνες με το κράτος. Αν αυτός δεν είναι καθοριστικός παράγοντας μη ελευεθεριας του τυπου τότε ποιος μπορεί να είναι; Και φυσικά δεν ισχύει μόνο για ένα κόμμα αυτό. Τον συγκεκριμένο παράγοντα τον αποφευγουν όπως ο διάολος το λιβάνι οι πολέμιοι της έκθεσης. Βλέπεις δεν υπάρχει κάτι να πούνε.

Political context

The government spokesman is responsible for overseeing the public media, which has undermined its editorial independence. The broadcast regulator NCRTV has been accused of slow and inefficient decision-making, but current and former governments have failed to significantly overhaul the way it operates.

Το οτι ο προισταμενος των δημόσιων μέσων είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα λέει όλα για την ελευθερία των κρατικων μέσων, όπως π.χ. το περίφημο σημείωμα στην ΕΡΤ για το γλέντι στην Ικαρία. Ή ας πουμε η κάλυψη του ΑΠΕ, του οποίου προισταται ο πρωθυπουργος, σε οτι αφορα την λίστα του RSF. Αναφορά σε όλα εκτός της κατάταξης της Ελλάδας.

Και βλέπουμε οτι η αναφορα στο πολιτικό κομμάτι για το ΕΣΡ δεν είναι μόνο για την σημερινη κυβέρνηση.

Legal framework

Recent amendments to the criminal code–passed under the pretext of fighting the Covid-19 pandemic–allow for a disproportionate restriction of press freedom on shaky legal grounds. Making the offense of spreading false information punishable by five years of imprisonment goes against Greece’s international commitments and European legal standards, represents a serious threat to journalists’ right to publish information in the public interest, and increases the risk of self-censorship.

Ο τριτος παράγοντας ειναι το νομικό πλαίσιο. Γινεται ευθεια αναφορά σε αλλαγή νόμου με προσχημα την καταπολέμηση της πανδημιας που μπορεί να οδηγήσει τους δημοσιογράφους ως και αυτολογοκρισία. Σ αυτό το σημείο εχουμε δημοσιογράφους να θεωρουν οτι δεν τρέχει τίποτα γιατί βρε αδελφέ δεν έχει εφαρμοστει ο νόμος, λες και η ύπαρξή του δεν έχει βαρύνουσα σημασία.

Και ερζόμαστε στο καλύτερο που το κάνουν μια χαρά γαργάρα.

Economic context

The financial crisis of the last decade coupled with low readership figures and decreasing advertising budgets has put the long-term survival of many media outlets in question. This made them more dependent on public funding. However, the allocation process for these funds has lacked transparency and seemingly favoured pro-government outlets. A parliamentary inquiry commission has investigated the criteria according to which millions of euros were given to media organizations for a series of state advertising campaigns, including the government’s Covid awareness campaign.

Εδώ λοιπον το μόνο λάθος που βρίσκω είναι οτι αναφέρεται στην δεκαετια της κρίσης ενώ το πρόβλημα, τουλάχιστον στα έντυπα είναι ακόμα πιο παλιό να θυμισω απλά ένα άρθρο στο ΒΗΜΑ το 2008 για το πως κατανεμεται η κρατική διαφήμιση σε έντυπα ανυπαρκτης κυκλοφοριας.

Αυτό το χάλι επιδεινώθηκε προφανως με την κρίση και καπάκι ήρθε και η πανδημια μαζί με την λίστα Πέτσα ή μάλλον οι λίστες Πέτσα και Κικίλια νομίζω. Ενω σε άλλες χώρες με καλύτερη καταξη από εμας η βοηθεια που δινοταν στις επιχειρησεις τυπου ήταν η ίδια που δινόταν και στις άλλες επιχειρησεις, στην Ελλάδα μοιράσανε χρηματα ως διαφημιστική πίτα. και αυτό το κάνουν γαργάρα, γιατι πως να το κάνουμε, απο αυτο ζησανε δυο χρόνια οι δημοσιογράφοι πολέμιοι της έκθεσης του RSF.

Sociocultural context

Extreme left and extreme right activists regularly attack the premises of the media they consider as ideological enemies. In addition, female journalists are frequently faced with sexism in the workplace.

Αυτη η παράμετρος που επίσης την κάνουν γαργάρα διαλύει το επιχείρημα οτι οι αξιολογητες ειναι κολλητοί του ΣΥΡΙΖΑ. Η αναφορα εδω είναι και στην αριστερά αλλά και στην δεξια με κύρια ανησυχία την ασφάλεια των δημοσιογράφων.

Safety

The police regularly resort to violence and arbitrary bans to hamper journalistic coverage of demonstrations and the refugee crisis on the islands. A Dutch journalist had to leave the country for her own security after she was attacked in the street following a smear campaign by the pro-government media over her heated exchange with the prime minister about migrant pushbacks. Furthermore, despite their pledges of a fast probe, the authorities have so far failed to resolve the murder of veteran crime reporter Giorgos Karaivaz, who was gunned down outside his Athens home in broad daylight.

Και ερχόμαστε στα ωραια. Η προσπαθεια του επισημου κρατους δια της αστυνομιας να εμποδίσει την κάλυψη της προσφυγικής κρίσης στα νησιά, ενοχλεί. Αν κάνουμε μια τετοια αναφορα, η στάση της κυβέρνησης αλλά και των απολογητών της είναι του τυπου δικά μας είναι τα συνορα ότι γουστάρουμε κάνουμε αγνοώντας τις διεθνεις συμβάσεις (άρθρα 32 και 33) που έχουμε υπογράψει.

Σε συνδυασμό με την γενικη κατάσταση η έκθεση των RSF κάνει άμεση αναφορά στο επεισόδιο με την Ολλανδέζα δημοσιογράφο, επεισόδιο που τα παπαγαλάκια προσπαθουν να το υποβαθμίσουν με το να συκοφαντουν την Ολλανδέζα. Εδώ όμως ξεκάθαρα φαίνεται το πρόσωπο της εξουσίας απέναντι στην Ελευθερί ατου Τυπου. Ο Τυπος βρίσκεται εκει που βρίσκεται για να ελέγχει την εξουσία. Μόλις το κάνει η εξουσία δείχνει τι επιτρέπει.

Η Ολλανδέζα αργότερα δηλωσε οτι θα εφευγε από την Ελλάδα γιατι δέχτηκε επίθεση.

Η Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ έκανε γνωστό ότι δέχθηκε επίθεση με πέτρα μετά το περιστατικό στο Μέγαρο Μαξίμου ανάμεσα στην ίδια και τον Κυριάκο Μητσοτάκη από κάποιον που την αποκάλεσε ως «Τουρκάλα πόρνη» και «κατάσκοπο των Τούρκων», λέγοντάς της να φύγει και να πάει στο Ερντογάν.
Η Ολλανδή δημοσιογράφος αποκάλυψε πως το ολλανδικό υπουργείο Εξωτερικών, η ολλανδική πρεσβεία και η ολλανδική Ένωση Δημοσιογράφων της ζήτησαν να εγκαταλείψει τη χώρα. «Με συμβούλευσαν να εγκαταλείψω την Ελλάδα», είπε η Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ και αναφέρθηκε στην επίθεση που δέχθηκε.
Πηγη Έθνος

Η RSF προφανως δεν κατηγορει την κυβερνηση οτι επιτεθηκε στην δημοσιογραφο και υποθέτω δεν την κατηγορεί ουτε κια για την σταση του πρωθυπουργου. ΑΥτό για το οποίο θα κατηγορουσα την κυβερνηση ειναι για την «δολοφονια» χαρακτηρων που ενορχηστρώνει κάθε φορά που της χαλάνε το αφηγημα. Αποτέλεσμα στην συγκεκιρμένη περίπτωση είχε το να βρεθει ένας ηλίθιος «Μπατριωτης» που πέταξε πέτρα στην γυναίκα και να δημιουργηθει το συγκεκριμένο κλίμα εναντιον της. Κάτι που σαφώς λειτουργεί κατά της ασφάλειας των δημοσιογράφων στην χώρα μας.

Έχω περάσει από την εφημερίδα Μακεδονία και έχω γνωριστεί με διάφορους αξιόλογους δημοσιογράφους. Ένας από αυτους, που μόνο αριστερό δεν τον λες (άρα όχι εκ προοιμίου εχθρό των Μπατριωτων) φεύγοντας από την Μακεδονια, μεσα στην κρίση, ξεκίνησε να εργαζεται για το Spiegel και κάλυψε το μεταναστευτικό και ήταν και στην ομαδα που αποκαλύψανε και στοιχειοθετήσανε τα push backs. Όλες οι αναρτησεις του στο Facebook είνια κλειστες γιατέχει δεχτει τουλάχιστον λεκτική βια.

Επι της ουσίας η «διένεξη» του πρωθυπουργου με την Ολλανδή δημοσιογράφο είχε, μετά από μηνες ως αποτέλεσμα την διακιωση της Ολλανδής με την παραίτηση του επικεφαλής της Frontex κ. Λεγκέρι εξ αιτιας του ελέγχου της OLAF για οικονομικές αττασθαλίες αλλά και για τα Push backs πηγή Politico. .

Ας δουμε πως το παρουσίασε η κρατική ΕΡΤ που όπως είδαμε πιο πάνω αποτελεί παραγοντα της χαμηλής κατάταξης μας.

Tην παραίτησή του από την ευρωπαϊκή υπηρεσία ακτοφυλακής και συνοριοφυλακής υπέβαλε o επικεφαλής της Frontex Φαμπρίς Λεγκέρι την Πέμπτη, όπως έγινε γνωστό από πληροφορημένη πηγή. Το θέμα θα εξετασθεί από το συμβούλιο διοίκησης της υπηρεσίας.
Η υποβολή της παραίτησης του Φαμπρίς Λεγκέρι ακολουθεί έρευνα της OLAF, της ευρωπαϊκής υπηρεσίας καταπολέμησης της απάτης, δήλωσε η ίδια πηγή, επιβεβαιώνοντας πληροφορίες που έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο

Πηγη ΕΡΤ

Βλέπουμε καμία αναφορά σε push backs αλλά ουτε καν στο τι ερευνά συγκεκριμένα η OLAF. Και βεβαια η πηγη τους ειναι το ΑΠΕ του οποίου προϊσταται ο πρωθυπουργός.

Η επόμενη αναφορά που γίνεται είναι στην δολοφονία του Καραϊβαζ. Τα παπαγαλάκια λένε οτι κακως την εμπλέκει το RSF γιατι δεν είναι πολιτική. Όμως αγνοουν οτι ως επιχειρημα δεν βρίσκεται τον πολιτικό παράγοντα της έκθεσης αλλά σ αυτον της ασφάλειας. Κατακρίνει την μη διαλευκανση της δολοφονίας ενός δημοσιογράφου που επηρρεαζει του υπόλοιπους με αίσθημα ανασφάλειας που μπορει να οδηγήσει σε αυτολογοκρισία.

Η έκθεση δημιουργησε μια αναστάτωση στο κυβερνητικό στρατόπεδο και ο κυβερνητικος εκπρόσωπος εξέδωσε ανακοίνωση που αντιγράφω εδώ :

«Η ποιότητα μιας έκθεσης δεν κρίνεται μόνο από την υπογραφή του συντάκτη της, αλλά από τη μεθοδολογία της έρευνας και την τεκμηρίωση των συμπερασμάτων. Στην πρόσφατη έκθεση που συνέταξε η Μ.Κ.Ο. «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα» υπό τον τίτλο «Παγκόσμιος Δείκτης Ελευθερίας του Τύπου 2022» ο προσεκτικός και απροκατάληπτος αναγνώστης παρατηρεί ότι δεν έχουν τηρηθεί και οι δυο αυτές αρχές της επιστημονικότητας και της σοβαρότητας. Ενδεικτικά, ο ισχυρισμός ότι σε χώρες όπως η Μπουρκίνα Φάσο, το Τσαντ – στο οποίο παρεμπιπτόντως κυβερνά ο στρατός – αλλά και τα Κατεχόμενα, που η Μ.Κ.Ο. «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα» αποκαλεί «Βόρεια Κύπρο», παρότι δεν αναγνωρίζονται διεθνώς, υπάρχει, σύμφωνα με την έκθεση τους, μεγαλύτερη ελευθερία του Τύπου από την Ελλάδα, εκτός του ότι στερείται κάθε σοβαρότητας, εγείρει εύλογα ερωτήματα για τη μεθοδολογία και τις πηγές των συντακτών της.

Με επιστολή που στείλαμε χθες στην Μ.Κ.Ο. «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα», θέτουμε τα ερωτήματα και δεδομένου ότι ο Δείκτης, που στερείται στέρεης επιστημονικής βάσης και τα σχετικά σχόλια, διαβάλλει την εικόνα της χώρα μας, ζητήσαμε να μας αποσταλεί σε εύλογο χρονικό διάστημα πλήρης απάντηση στις παραπάνω ανησυχίες μας, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, με τα ακόλουθα:

α) Μια ξεκάθαρη και τεκμηριωμένη διαβεβαίωση ότι στη λίστα των «ειδικών περί ελευθερίας του Τύπου» που συμμετείχαν στην απάντηση των ερωτηματολογίων για την Ελλάδα, δεν περιλαμβάνονται πρόσωπα που ερευνώνται από την ελληνική Δικαιοσύνη, ώστε η έρευνα να είναι αμερόληπτη, σύμφωνα με τα διεθνή ακαδημαϊκά πρότυπα.

β) Την ακριβή μεθοδολογία που εφαρμόζεται, ιδιαίτερα για τους μετρήσιμους και αντικειμενικούς δείκτες, για την κατάταξη της χώρας και τον τρόπο υπολογισμού των βαθμολογιών.

γ) Τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για την κατάταξη των χωρών του δείκτη.

δ) Τα στοιχεία της Ελλάδας από το 2015.

Αναμένουμε άμεσα, λοιπόν, σαφείς διευκρινίσεις από τους «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα».

Εχω υπογραμμίσει με bold ακριβως τα σημεία που χρησιμοποιουνται και σε «αυθόρμητο» άρθρο στο Liberal. Την επόμενη δε μέρα εκανε αναρτηση στο Facebook ο κ. Οικονομου αναφερόμενος σε έκθεση άλλου φορέα που μας εμφανίζει στον «Ευρωπαϊκό μεσο όρο» και την οποία αποδέχεται μια και ο υπεύθυνος φορέας για την έρευνα στην Ελλάδα είναι ο ΕΛΙΑΜΕΠ

Η Ελλάδα βρίσκεται στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, υπερβαίνοντας τις επιδόσεις πολλών χωρών με μεγάλη παράδοση και ταυτόχρονα υπολειπόμενη ελαχίστων όσον αφορά στην ελευθερία του Τύπου με βάση τα πορίσματα της έκθεσης του Media Pluralism Monitor, το οποίο τελεί μάλιστα υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτό τονίζει σε ανάρτησή του στο Facebook ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, προσθέτοντας ότι καταγράφεται «σε πείσμα όσων δεν χάνουν ευκαιρία να κατασυκοφαντήσουν την πατρίδα μας, διαβάλλοντας παράλληλα τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και τους λειτουργούς του Τύπου».
Πηγή Newsbeast.gr

Update: Αυτό το ποστ του κ. Οικονομου φαίνεται οτι ηταν non paper μια και τα παπαγαλακια του iefimerida το κάνανε άρθρο με τίτλο «Η έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την ελευθερία του Τύπου –Η Ελλάδα ψηλότερα από πολλές ευρωπαϊκές χώρες» και ακολουθησαν φυσικα όλος ο συρφετός των παπαγαλων όπως capital.gr, skai.gr, και κα΄τι άλλες δευτεράντζες. Την απάντηση σ αυτό το άρθρο έδω η Παράλλαξη με αυτό το κείμενο » Τα ψέματα για την αλήθεια μιας έρευνας «. ΑΚόμη μια επιβεβαιωση της εκθεσης των RSF

Το πρόβλημα εδω δεν είναι ποια θέση έχει η Ελλάδα, ή ποια θέση είχε επι ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα. Το Πρόβλημα είναι οτι διαχρονικά η ΕΛλάδα έχει χάλια θέση, θέση που δεν θέλουμε να διορθώσουμε γιατι ότι δεν μας βολεύει το παραβλέπουμε. Νομίζω το πιο εύστοχο σχόλιο το έχει κάνει ο Λεωνίδας, διαδικτυακός φίλος με τον οποίο δεν έχουμε καμία πολιτικη συγγένεια. Νομιζω δε ότι απαντά και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση

Πηγη Facebook