Never think that war, no matter how necessary, nor how justified, is not a crime.
— Ernest Hemingway, 1946
Σηκώθηκα το πρωί και ήθελα να γράψω κάτι για τον πόλεμο. Μεχρι τωρα δεν εχω γραψει και τιποτα σημανικό γιατί δεν προλαβαίνω μεταξυ τον διαφόρων που ανακαλύψανε την Ουκρανια επειδή τους επιτιθεται η Ρωσία, που την χρεώνουν στην αριστερά, και αυτων που υποστηρίζουν την Ρωσία γιατί νομίζουν ότι η ΕΣΣΔ ακόμα υπάρχει και δεν κυβερνάει ένας τυρανος χωρίς καμία σχέση με την ιδεολογία τους. Αυτά βέβαια στην Ελλάδα. Εδω που είμαι οι λόγοι που ο απλός κόσμος υποστηρίζει την μια ή άλλη πλευρά έχει να κάνει με τελειως διαφορετικές παραμέτρους και ίσως κάποια στιγμη να γράψω κάτι.
Σε έναν πόλεμο είμαστε πάντα εναντίον του εισβολέα δεν υπάρχουν μα και μου. Βέβαια στην περίπτωση π.χ της εισβολης στο ΙΡΑΚ δεν ήμασταν όλοι κατά του εισβολέα, πολλοι από αυτους που σήμερα κόπτονται υπερ της Ουκρανίας ή δεν ασχολήθηκαν ή στήριζαν την «δικια μας» πλευρα. Θυμίζω οτι η εισβολή έγινε γιατι και καλα ειχαν όπλα μαζικης καταστροφης που όχι μόνο δεν βρέθηκαν ποτέ αλλά οπως αποδειχτηκε ήταν κατασκευασμένη η αιτία (1,2, 3). Αλλά ουτε αυτό είναι το θέμα μας. Σ αυτόν λοιπον τον πόλεμο είμαι κατά της Ρωσίας, χωρίς να παραβλέπω τις όποιες ευθυνες της δύσης. Ευθυνες που έχουν να κάνουν με την νεκρανάσταση του ΝΑΤΟ αλλά που με τίποτα δεν δικαιολογουν μια εισβολή.
Ήθελα να γράψω κατά της Ρωσίας αλλά δεν μ αφήνανε ανατολικοευρωπαίοι της ΕΕ που ξαφνικά ανακαλύψανε τους πρόσφυγες και ανοιξανε διάπλατα τα σπίτια τους, και καλώς.
Είναι οι ίδιοι λαοί που δεν δέχτηκαν κανέναν Σύριο πρόσφυγα στο έδαφός τους.
Δεν με άφηνε ο Μηταράκης που αποφάνθηκε ότι οι Ουκρανοι είναι κανονικοί πρόσφυγες όχι αυτοι που έρχονται στην Ελλάδα, κατα την γνωστή Τράμπια ρήση γιατι δεν έρχονται Νορβηγοι στις ΗΠΑ.
Δεν με άφηναν οι Πολωνοί που ξεχωρίζανε τους Αφρικανους πρόσφυγες που φευγανε από Ουκρανία και ερχόντουσαν Πολωνία,
δεν μ αφηνε ο Biden που ακομα δεν είναι σίγουρος αν λέγονται Ουκρανοί η Ιρανοί,
δεν μ αφηνε η Καμάλα Χάρις που προσπάθησε να μας εξηγήσει γιατί είναι κακή μια εισβολή μιας μεγάλης στρατιωτικής δύναμης σε μια μικροτερη γειτονικη της χώρα, ξεχνώντας την Γρενάδα ή τον Παναμά.
Δεν μ άφησε ο Schröder που αφου έκλεισε συμφωνίες με τους Ρώσους όσο ήταν καγκελάριος με το που έπαψε να ηγείται της Γερμανιας προσλήφθηκε στην Gazprom.
Τέλος δεν με άφησαν να γράψω η πρεμούρα όλων των δυτικών να επιβάλλουν κυρώσεις ακόμα και σε πράγματα που δεν ενισχύουν οικονομικά την Ρωσια και τον πόλεμό της όπως πολιτιστικά, διαγωνισμούς με γάτες, ελεγχόμενα ειδησεογραφικά μέσα (λες και τα δικα τους είναι όλα ανεξάρτητα ή πριν τον πόλεμο δεν ήταν ελεγχόμενα), επιστημονικές έρευνες και μελέτες, αθλητικά δρώμενα, ενώ συνεχίζουν κάθε μέρα να πληρώνουν στην Ρωσία πάνω από 350εκ. ευρω για να εισάγουν αέριο και πετρέλαιο. Έχει ντραπεί και η ντροπή από την υποκρισία.
Δεν μπορώ λοιπόν να γράψω τίποτα απ όλα αυτά και να τα γράψω σωστά. Αλλά τουλάχιστον τα έχει πει με τον δικό τρόπο ο Jan Böhmermann στην εκπομπή του, έστω και σε λάθος γλώσσα
We are not alone 