Φέτος δεν μπορώ να θυμηθω τον Χρήστο χωρίς να θυμηθώ και την Μενιτσα που έφυγε ξαφνικά ένα πρωί από κοντά μας. Ο Χρήστος με κορόϊδευε για τα Γρεβενά και η Μενίτσα μου μιλούσε για τ αωραιότατα Γρεβενά. Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι αν υπάρχει επόμενη ζωή η Μένη του κάνει παρέα, αν μπορεί αυτό να είναι παρηγοριά.
We are not alone 