Μετά από 1,5 χρόνο δουλειάς με 1 μέρα άδεια, κατάφερα να φύγω 10 μέρες διακοπές στην Γερμανία. Η επιλογή; Ένα χωριό, με τα γερμανικά δεδομένα, 30000 κατοίκων. Η αφορμή για την επιλογή του χρόνου; Η γιορτή του Gallimarkt που γίνεται εδώ και 500 χρόνια στην περιοχή.
Η γιορτή ξεκινά με αγοραπωλησία ζώων μια και έτσι απόκτησε το δικαίωμα να έχει αγορά η περιοχή το 1508, και συνεχίζει με μια τελετή στο δημαρχείο για την έναρξη του πανηγυριού. Από ότι έμαθα η αγελάδες της περιοχής ήταν για πάρα πολλά χρόνια φημισμένες γι’ αυτό και το πανηγύρι είχε μεγάλη φήμη. Η παράδοση θέλει όταν ο αγοραστής και ο πωλητής αποφασίσουν να ξεκινήσουν το παζάρι να χτυπάνε μια φορά τα χέρια τους και όταν συμφωνήσουν να τα χτυπάνε 2 φορές, όπως βλέπετε και στο επόμενο βίντεο.
Τα 500 χρόνια του πανηγυριού τα γιόρτασα με το να γίνω μούσκεμα από την βροχή, και με λήψεις πολύ δύσκολες εξ’ αιτίας των ομπρέλων.
Οι τύποι με τις στολές είναι ο δήμαρχος της πόλης και οι 3 Herold (Αγγελιοφόροι) + ένας από την αδελφοποιημένη αγγλική πόλη Trowbridge
Η τελική έναρξη έγινε από τον Herold που δήλωσε ότι είναι η τελευταία του φορά και αποσύρεται. Η πιο χαρακτηριστική φυσιογνωμία.
Αφού βέβαια τραγουδήσανε το τραγούδι της Ost Friesland.
Υ.Γ. Όσοι ξέρετε γερμανικά και δεν καταλάβατε τίποτε, μην ανησυχείτε. Οι τύποι μιλάνε μια τοπική διάλεκτο που ονομάζεται Platt Deutsch
Υ.Γ. περισσότερα θα βρείτε στα συνεχώς ανανεούμενα flickr set και Youtube
Μάλλον κάτι μεταξύ δανέζικων, ολλανδικών και γερμανικών μιλάνε. Μεγάλο μέρος της περιοχής μέχρι κάποια χρόνια ανήκε στους Δανούς.
Και έχεις δίκιο. Είναι επαρχία, χωριό. Το καλύτερο το λένε οι Τούρκοι γι’ αυτούς. Σκάνε μύτη στην πόλη το Σάββατο για ψώνια και βόλτα, πέντε με έξι σε ένα αμάξι και βγαίνουν. Και ο Τούρκος λέει: «Αλεμάν τσομπάν». Βάλε Ton Steine Scherben να έρθεις στα ίσια σου.
E, ante nte! Ki alloi agapisame ti Germania (perasame kai ta kalytera mas xronia ekei), alla den pigame na «rizwsoume» stous Pontious tis Deutschlandias… Ante, na mazevomaste siga siga, giati arxizoun kai adranoun kai oi «thesmoi»…
Με έχουν ζώσει οι πόντιοι και δεν μπορώ να φύγω με τίποτα
Αν καταφέρω και σωθώ τότε θα έρθω να ανβιώσω τα ήθη και τα έθιμα της Τετάρτης